انرژی برق بعنوان نیروی محرکه تمامی صنایع و تجهیزات و امور مربوط به زندگی مردم در بخش های نظامی و غیرنظامی می باشد. بطوریکه وابستگی بیش از حد کلیه تجهیزات به انرژی برق باعث شده است که این انرژی در صدر نیازهای حیاتی قرار گیرد. قابلیت بقاء و بر سر پا ماندن سایر صنایع و خدمات وابستگی مستقیم به انرژی برق دارد. پس تاسیسات و سامانه هایی که هم در بخش تولید، توزیع و پخش این انرژی قرار دارند به همان مراتب در رده منابع حیاتی قرار می گیرند. کاهش آسیب پذیری و افزایش ایمنی زیرساخت های ملی و مراکز حیاتی کشور در بخش تاسیسات نیروگاهی و برق رسانی در مقابل تهدیدات خارجی امری لازم و ضروری می باشد. تاکید بر سیاست گذاری، طرح ریزی، برنامه ریزی راهبردی، تدوین ضوابط، دستورالعمل های تخصصی در برابر تهدیدات و افزایش هزینه های تهاجم دشمن با قابلیت هدایت بخش های کشوری و لشکری در جهت رعایت اصول پدافندغیرعامل و نظارت براجرای آن می باشد. بنابراین تداوم خدمات برق رسانی در شرایط جنگ، تسهیل کننده و استمراربخش خدمات عمومی در شرایط بحران و تهدید دشمن می باشد. پس برآورد تهدیدات و احصای آسیب پذیری های زیرساخت های کشور در بخش تاسیسات نیروگاهی و برق رسانی که تمامی صنایع نظامی و غیرنظامی به آن وابسته هستند، امری لازم و ضروی بوده و بکارگیری کلیه اصول پدافند غیرعامل جهت افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب پذیری، ارتقا پایداری ملی، تداوم فعالیت های ضروری و تسهیل مدیریت بحران امری لازم و حیاتی می باشد.

اماکن و تاسیسات حیاتی (مانند نیروگاه های تولید برق) مراکزی هستند که دارای گستره ی فعالیت ملی می باشند و وجود و استمرار فعالیت آنها برای مناطقی از کشور حیاتی است و آسیب یا تصرف آنها به وسیله دشمن سبب اختلال کلی در اداره امور کشور می گردد. در وزارت نیرو به منظور رعایت اصول پدافند غیر عامل، نظامنامه مدیریت بحران و پدافند غیرعامل طی ابلاغیه به شماره ۳۷۸۲۵/۱۱/۱۰۰ مورخ ۲۷/۰۹/۱۳۹۱ تنظیم و به زیرمجموعه های این وزارتخانه ابلاغ گردید. این نظامنامه در راستای اجرای قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور و قانون برنامه پنجم توسعه و با توجه به سیاستهای ابلاغی کلی و به منظور ایجاد هماهنگی بیشتر در انجام امور مربوط به مدیریت بحران و پدافند غیرعامل ابلاغ شد.